توسط : یک مدیرعامل که طی دهه گذشته بیش از ۵۰۰ مصاحبه و بیش از ۱۰۰ استخدام انجام داده، می‌گوید بسیاری از استخدام‌های اشتباه، روی کاغذ عالی به نظر می‌رسند اما در مصاحبه عملی سه رفتار ظریف وجود دارد که تقریبا همیشه «علامت خطر» محسوب می‌شود.
1- دیر رسیدن؛ نشانه آماده نبودن:
وقتی داوطلب حتی یک دقیقه دیر برسد، نگرانی درباره بی‌نظمی او در آینده ایجاد می‌شود. اغلب، این موضوع نشانه ضعف در برنامه‌ریزی است و در محیط‌های پرسرعت می‌تواند مشکل‌ساز شود.
چه باید کرد؟
حداقل ۱۰ دقیقه زودتر حاضر شوید؛ حتی در مصاحبه مجازی.
اگر اتفاقی پیش آمد، سریع اطلاع دهید.
مصاحبه را مانند جلسه با مشتری جدی بگیرید.
2- جملات زیبا بدون محتوای واقعی:
برخی داوطلبان در صحبت کردن بسیار ماهرند. آنها روان، بااعتمادبه‌نفس و سریع پاسخ می‌دهند. اما وقتی دقیق‌تر گوش می‌کنید، متوجه می‌شوید پاسخ‌هایشان بر پایه تجربه شخصی نیست. بسیاری از افراد پاسخ‌هایی روان و زیبا می‌دهند، اما بدون نمونه واقعی، شاخص یا تجربه عملی. در عصر هوش مصنوعی، مدیران دنبال شواهد واقعی هستند، نه حرفهای کلی.
چه باید کرد؟
ادعاها را با نمونه واقعی همراه کنید.
از روش STAR استفاده کنید:
برای ساختاردهی پاسخ‌ها، از روش STAR استفاده کنید؛ یعنی توصیف موقعیتی که با آن دست و پنجه نرم کرده‌اید (Situation)، وظایفی که باید انجام می‌دادید (Task)، اقداماتی که انجام داده‌اید (Action)، و اتفاقاتی که نتیجه اقدامات شما بوده و آنچه از این تجربه یاد گرفته‌اید (Result).
چند داستان واقعی از تجربه‌های حرفهای خود آماده داشته باشید.
3- انرژی داشتن یا نداشتن؛ کاملا تعیین‌کننده
مصاحبه بهترین فرصت برای نمایش خود است. نبود انرژی، بی‌تفاوتی یا حضور کمرنگ، معمولا نشانه‌ای منفی است، به‌خصوص در نقش‌های پرتعامل.
چه باید کرد؟
اضطراب را به اشتیاق تبدیل کنید.
با زبان بدن، لحن و پرسش‌های خوب نشان دهید درگیر گفت‌وگو هستید.
خودِ واقعی‌تان باشید؛ تظاهر معمولا آشکار می‌شود.
جمع‌بندی
در هر مصاحبه، تنها مهارت‌هایتان ارزیابی نمی‌شود، بلکه نشان می‌دهید تیم آینده هر روز با چه شخصیتی روبه‌رو خواهد شد. بهترین نسخه از خودتان را وارد اتاق کنید و کمک کنید مصاحبه‌کننده تصور کند انتخاب شما چه تصمیم خوبی خواهد بود.
منبع: CNBC
